Doom's Combat and Modern Metal Music Evolution

De Doom -serie is altijd synoniem geweest met de pulserende ritmes en agressieve tonen van metalmuziek. Een enkele luister naar elke doom soundtrack of een vluchtige glimp van zijn iconische demonische beelden onthult onmiddellijk deze diepe verbinding. De kenmerkende elementen van de serie - flames, schedels en duivelse wezens - bepalen de visuele stijl die vaak wordt gezien op een ijzeren eerste podium, zowel verleden als heden. Deze band met de zwaardere kant van de muziek is geëvolueerd naast de gameplay van Doom, met beide aspecten die talloze opnieuw uitvindingen ondergaan over de 30-jarige geschiedenis van de serie. Uit zijn Thrash Metal Origins heeft Doom de afgelopen decennia verschillende metalen subgenres doorkruist, met als hoogtepunt de moderne metalcore-intensiteit van Doom: The Dark Ages.

In 1993 werd de soundtrack van de originele Doom sterk beïnvloed door de metalen reuzen van de late jaren 80 en vroege jaren 90. Co-maker John Romero heeft openlijk de impact erkend van bands zoals Pantera en Alice in Chains, wat duidelijk is tijdens de score van de game. Bijvoorbeeld, het nummer "Untitled" gebruikt in de E3M1: Hell Keep Level heeft een riff die opvallend lijkt op Pantera's "Mouth of War". De bredere Doom -score omarmde het thrash -subgenre en weergalmde de geluiden van Metallica en Anthrax. Deze drijvende soundtrack stuwde spelers door de strakke gangen van Mars, net als de urgentie van een thrash metal track, die perfect aanvulling op het intense gunplay van de game.

DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots

6 afbeeldingen

Al meer dan tien jaar bleef de muziek van Doom zijn gameplay weerspiegelen en een energiek tempo behouden. De afgifte van Doom 3 in 2004 betekende echter een significante verschuiving. Deze game waagde zich in overlevende horrorgebied en nam een ​​langzamer, meer opzettelijk tempo aan dat een nieuwe muzikale richting eiste. ID -software zocht nieuwe inspiratie, wat resulteerde in een hoofdthema dat gemakkelijk zou kunnen passen op het album van Tool 2001, lateralus. Hoewel Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen voor het geluidsontwerp, was het Chris Vrenna en Clint Walsh, die uiteindelijk het thema van Doom 3 samengesteld, zwaar putten uit de complexe tijdshandtekeningen van Tool en griezelige soundscapes. Deze benadering vormde perfect aan de horror-geïnfuseerde sfeer van Doom 3, zelfs als het spel zelf werd gezien als een afwijking binnen de serie.

Na Doom 3 werd de serie geconfronteerd met een periode van ontwikkelingsuitdagingen, met als hoogtepunt de heruitvinding van Doom in 2016. Deze revival, geleid door regisseurs Marty Stratton en Hugo Martin, keerde terug naar de roots van de serie met een wraak. Componist Mick Gordon's score voor Doom 2016 was een baanbrekende door Djent geïnspireerde soundtrack die perfect overeenkwam met het meedogenloze tempo van de game. De iconische track "BFG Division" werd synoniem met de game en legde de lat op voor videogamemuziek. De follow-up, Doom Eternal, zag de betrokkenheid van Gordon echter gecompliceerd door geschillen met ID-software, wat resulteerde in een soundtrack die, hoewel hij nog steeds zijn invloed droeg, verder leunde in het metalcore-genre dat in de late jaren 2010 en vroege 2020 overheerste.

De soundtrack van Doom Eternal weerspiegelt de invloed van hedendaagse metalcore -bands zoals Bring Me the Horizon and Architects, met wie Gordon nauw werkte. De score van de game bevat verpletterende storingen en elektronische elementen, in overeenstemming met zijn meer gevarieerde gameplay die platform- en puzzelsecties omvat. Ondanks deze innovaties geven sommige fans, waaronder ikzelf, de voorkeur aan de ruwe intensiteit van Doom 2016, net als mijn voorkeur voor het eerdere werk van architecten, zoals het album "All Our Gods hebben ons verlaten."

De nieuwste aflevering, Doom: The Dark Ages, belooft een nieuwe wending aan de formule van de serie. Getoond in de Xbox Developer Direct, introduceert het gevecht een langzamer tempo en nieuwe mechanica, zoals een Captain America-achtig schild, met behoud van de brutale essentie van de ondergang. De soundtrack van de game, gemaakt door de afwerking, put uit zowel eerdere als heden metaalinvloeden en combineert de seismische storingen van moderne bands zoals geslagen los met de thrash-achtige intensiteit van de originele ondergang. Deze aanpak is bedoeld om de uitgebreide reikwijdte van de game te evenaren, waaronder het rijden op mythologische wezens en het besturen van gigantische mechs, die doen denken aan invloeden van games zoals Titanfall 2.

De evolutie van de soundtrack van Doom weerspiegelt de bredere trends in metalmuziek, van thrash tot djent tot metalcore, en nu in meer experimentele gebieden. Als Doom: The Dark Ages nadert de release, de verwachting bouwt niet alleen op voor zijn gameplay, maar ook vanwege zijn soundtrack, die belooft een spannende toevoeging te zijn aan de legendarische erfenis van de serie. Voor fans van zowel ondergang als zware muziek is dit een spannende tijd, omdat het gevecht en geluid van de game grenzen blijven verleggen, net als de energie en intensiteit van een metalconcert.